Naar inhoud springen

gróndjvèrf

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

gróndjvèrf v /ɣrʊ́ɲɟvè̞r̥f/

  1. 'n saort vèrf die es de ieëste laog aangebrach wuuert op 'n oppervlaakdje die gesjiljerd wuuert veuren óngergróndj te besjerme taenge sjejjelike bestandjsdeil van vèrf en veur 'n gooj verbinjendje laog veur die vèrf te make
Aafbraeking
  • gróndj-vèrf
Samestèlling
Zagswies
  • get inne gróndjvèrf zitte: 'nen aanvang make mit get
  • nag inne gróndjvèrf staon: nag inne begin vanne óntwikkeling of de maak zeen

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif gróndjvèrf gróndjvèrve gróndjvèrven
IPA /ɣrʊ́ɲɟvè̞r̥f/ /ɣrʊ́ɲɟvè̞rv/ /ɣrʊ́ɲɟvé̞rve/ /ɣrʊ́ɲɟvé̞rven/
dim. sjrif gróndjvèrfke gróndjvèrfken gróndjvèrfkes
IPA /ɣrʊ́ɲɟvè̞r̥fkʲe/ /ɣrʊ́ɲɟvè̞r̥fkʲen/ /ɣrʊ́ɲɟvè̞r̥fkʲes/ /ɣrʊ́ɲɟvè̞r̥fkʲez/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk