vèrf

Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
vèrf v /vè̞r̥f/
- e middel det m'n op oppervlakdjes (wie moere, kezienen of veurwerpe) en stóffe striek veur die kluuer te gaeven of te besjerme taenge waersinvlood
- Aafbraeking
- vèrf
- Aafleijinge
- vèrfloos, vèrve
- vèrfbustel, vèrfstaol
- acrylvèrf, aoljevèrf, gaelvèrf, pastelvèrf, plekaatvèrf, stopvèrf, watervèrf
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | vèrf | vèrve | vèrven | |
IPA | /vè̞r̥f/ | /vè̞rv/ | /vé̞rve/ | /vé̞rven/ | |
dim. | sjrif | vèrfke | vèrfken | vèrfkes | |
IPA | /vè̞r̥fkʲe/ | /vè̞r̥fkʲen/ | /vè̞r̥fkʲes/ | /vè̞r̥fkʲez/ |
- Raod
Bakkes sjrief eine kieër verf; det mót 'n tikfout gewaes zeen.
In anger spraoke[bewirk]
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
vèrf /vè̞r̥f/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van vèrve
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van vèrve
- (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van vèrve
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van vèrve
- (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van vèrve
- Aafbraeking
- vèrf
- Variaasje
- [5] vèrftj