Naar inhoud springen

kluuer

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kluuer v /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈r/

  1. e bestump deil van 't zichbaar leech in 't spektrum vanne lektromagnetische golve, 't óngersjeid det me maak op gróndj van 't versjil in golflingdje van leech
Aafbraeking
  • kluuer
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • ('n gezónj) kluuer in 't gezich höbbe: good/gezóndj oetzeen
  • vlokendje kluuere: kluuere die neet biejein passe, kluuere die neet samegaon
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 195.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kluuer kluuere kluueren
IPA /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈r/ /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈re/ /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈ren/
dim. sjrif kluuerke kluuerken kluuerkes
IPA /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲe/ /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲen/ /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲes/ /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲez/
Raod

De oetspraok van 't mieëvaad versjuuf van stoeattoean nao sleiptoean: kluue\re > kluue~re, wodoor 't wirkwaord enne mieëvaadsvorm toeankóntrasterendj waere.

In anger spraoke

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

kluuer /kl̥ʉ̜̀ɛ̯̈re/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kluuere
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kluuere
Aafbraeking
  • kluuer