zwart

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

zwart /zwár̥t/ > /zwar̥t/

1. zwart (↓) van kluuer zeendje
2. sónger op te gaeven ane belasting

   De sjiljer duit 't leefste alles zwart.

3. (euverdrechtelik) neet wie 't zich betaamp
4. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur vies

Aafbraeking

• zwart

Antoniem

• wit

Aafleijinge

• zwarte, zwertsele
• zwartepiete, zwartlap
• paekzwart, peikezwart, peikzwart

Verwantje wäörd

• neger, root
• vies, voel

Zagswies

• emes zwart make: slechte dinger zègken euver emes (Nederlandjs: kwaadspreken)
• lege toes se zwart waers: hieël hel lege
• De pot verwietj de kaetel det t'r zwart is: 't Verwiet det m'n haet is van toepassing op zichzelf.
• 'ne zónjig mit e zwart haemb: 'ne swerkeldise kirkelike fieësdaag; ieëre droge de manskaerele nag óngewassen haemdje vanne zónjig daoveur
• zich zwart make: zich oetstrieke, zich vies make
• zwarte Piet: d'n hulp van Sinterklaos, in Mofert wuuert dae nag ummer peikzwart gesmienk
• op zwart(e) zaod zitte: hieël zwaor geldjgebraek höbbe
• zwart zeen vannen ermood: groeaten ermood lieje
• zoea zwart wie t'r duvel: hieël erg vies of nöt, zich hieël erg oetgestreken höbbendj (gezag van luuj)

Verbuging

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	zwarte	zwarten	zwarte	zwart		zwarte	zwart		zwart
	IPA	/zwar̥tə/	/zwar̥tən/	/zwar̥tə/	/zwar̥t/	/zward/	/zwar̥tə/	/zwar̥t/	/zward/	/zwar̥t/	/zward/
kómparatief	sjrif	zwartere	zwarteren	zwarter	zwarter		zwarter	zwarter		zwartert
	IPA	/zwar̥tərə/	/zwar̥tərən/	/zwar̥tər/	/zwar̥tər/		/zwar̥tər/	/zwar̥tər/		/zwar̥tər̥t/	/zwar̥tərd/
superlatief	sjrif	zwartste	zwartsten	zwartste	zwartste		zwartste	zwartste		zwartste
	IPA	/zwar̥tstə/	/zwar̥tstən/	/zwar̥tstə/	/zwar̥tstə/		/zwar̥tstə/	/zwar̥tstə/		/zwar̥tstə/
partitief	sjrif									zwarts
	IPA									/zwar̥ts/	/zwardz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) zwarts (toe)	(wie) zwartj (geer)
	IPA	/wì: zwar̥ts tú:/	/wì: zwar̥c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) zwarters (toe)	(wie) zwartertj (geer)
	IPA	/wì: zwar̥tər̥s tú:/	/wì: zwar̥tər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[1]

• Frans: noir
• Ieslandjs: svartur
• Ingels: black
• Nederlandjs: zwart
• Pruus: schwarz
• Spaans: negro
• Zweeds: svart

Biewaord

Lemma

zwart /zwár̥t/ > /zwar̥t/

1. op 'n [↑] meneer

   Dae sjaorstein is zwart gebläökerd.

Aafbraeking

• zwart

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	zwart
	IPA	/zwar̥t/	/zward/
kómparatief	sjrif	zwarter
	IPA	/zwar̥tər/
superlatief	sjrif	zwartste
	IPA	/zwar̥tstə/

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

zwart ó /zwár̥t/ > /zwar̥t/

1. 'n achromatische kluuer die wuuert waargenómmen es e veurwerp gaar gei leech trögkkets of oetstraoltj: -----

Aafbraeking

• zwart

Aafleijinge

• zwartbroead, zwartgeldj, zwartwirker

Zagswies

• emes get zwart op wit gaeve
  1. emes get es pepiere documente gaeve
  2. (euverdrechtelik) emes de stèllige verzekering van get gaeve

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	zwart		—
	IPA	/zwar̥t/	/zward/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	zwart		—
	IPA	/zwar̥t/	/zward/	—

In anger spraoke

• Nederlandjs: zwart ó