vèrve

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vèrve /vé̞rve/

  1. (euvergenkelik) get mit vèrf bestrieke, örges 'n laog vèrf euverhaer aanbringe
Aafbraeking
  • vèr-ve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif vèrf vèrfs vèrf vèrve vèrven vèrf vèrve vèrven vèrvendj
IPA /vè̞r̥f/ /vè̞rv/ /vè̞r̥fs/ /vè̞rvz/ /vè̞r̥f/ /vè̞rv/ /vé̞rve/ /vé̞rven/ /vè̞r̥f/ /vè̞rv/ /vé̞rve/ /vé̞rven/ /vé̞rveɲɟ/
vergangen tied sjrif vèrfdje vèrfdjen vèrfdjes vèrfdje vèrfdjen vèrfdje vèrfdjen vèrfdje vèrfdjen vèrfdje vèrfdjen gevèrf
IPA /vè̞rvɟe/ /vè̞rvɟen/ /vè̞rvɟes/ /vè̞rvɟez/ /vè̞rvɟe/ /vè̞rvɟen/ /vè̞rvɟe/ /vè̞rvɟen/ /vè̞rvɟe/ /vè̞rvɟen/ /vè̞rvɟe/ /vè̞rvɟen/ /ɣə'vè̞r̥f/ /ɣə'vè̞rv/
gebi-jjendje wies sjrif vèrf! vèrve-v'r vèrftj!
vèrf!
IPA /vè̞r̥f/ /vè̞rv/ /vé̞rvever/ /vè̞r̥fc/
/vè̞r̥f/
/vè̞rvɟ/
/vè̞rv/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif vèrve vèrven gevèrf ó vèrve vèrven vèrventaere vèrventaeren gevèrve gevèrven
IPA /vé̞rve/ /vé̞rven/ /ɣə'vè̞r̥f/ /ɣə'vè̞rv/ /vé̞rve/ /vé̞rven/ /vé̞rven̥'tɛ̀:re/ /vé̞rven̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'vé̞rve/ /ɣə'vé̞rven/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vèrve /vé̞rve/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van vèrve
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van vèrve
Aafbraeking
  • vèr-ve

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vèrve /vé̞rve/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van vèrf
Aafbraeking
  • vèr-ve