grond

Van Wiktionary

Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

grond g /ɣrɔnt ~ ɣrʊnt/

  1. gróndj
Zagswies
  • slechte, onvruchtbare grond: remmel

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: grond gronden
dim.: grondje grondjes