gum

Van Wiktionary

twieë gumme [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

gum m /ɣø̀m/

  1. 'ne blok womit me liene van potloeaje kan oetvaege
  2. liemechtige vóch gemaak van 't saap oet buim
  3. e veurwerp gemaak van röbber
Aafbraeking
  • gum
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 146.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif gum gumme gummen
IPA /ɣø̀m/ /ɣǿmə/ /ɣǿmən/
dim. sjrif gumke gumken gumkes
IPA /ɣø̀m̥kə/ /ɣø̀m̥kən/ /ɣø̀m̥kəs/ /ɣø̀m̥kəz/
dat. sjrif gum gumme gummen
IPA /ɣø̀m/ /ɣǿmə/ /ɣǿmən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: góm


[2]

bewirk


[3]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

gum /ɣø̀m/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van gumme
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van gumme
Aafbraeking
  • gum


Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

gum g /ɣɵm/

  1. gum ('ne blok)
Variaasje

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: gum gummen
dim.: gummetje gummetjes