gum

twieë gumme [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

gum m /ɣø̀m/

1. 'ne blok womit me liene van potloeaje kan oetvaege
2. liemechtige vóch
3. e veurwerp gemaak van röbber

Aafbraeking

• gum

Aafleijinge

• gumme
• kawgum, knetsjgum

Verwantje wäörd

• röbber

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 146.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	gum		gumme	gummen
	IPA	/ɣø̀m/		/ɣǿmə/	/ɣǿmən/
dim.	sjrif	gumke	gumken	gumkes
	IPA	/ɣø̀m̥kə/	/ɣø̀m̥kən/	/ɣø̀m̥kəs/	/ɣø̀m̥kəz/
dat.	sjrif	gum		gumme	gummen
	IPA	/ɣø̀m/		/ɣǿmə/	/ɣǿmən/

In anger spraoke

[1]

• Frans: gomme v, effaceur m
• Ieslandjs: strokleður ó
• Ingels: eraser
• Luuksembörgs: Gummi m
• Nederlandjs: gum g
• Pruus: Radiergummi m of ó, Radierer m
• Spaans: borrador m
• Zweeds: suddgummi ó, radergummi ó, sudd ó

[3]

• Nederlandjs: gummi g

Wirkwaord

Neet-lemma

gum /ɣø̀m/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van gumme
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van gumme

Aafbraeking

• gum