Naar inhoud springen

gumme

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

gumme /ɣǿmə/

  1. (óneuvergenkelik) mit 'ne gum euver 'n teks of 'n teikening vaege veur 't eweg te haole
Aafbraeking
  • gum-me
Aafleijinge
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 146.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif gum gums gump gumme gummen gumtj
gump
gumme gummen gummendj
IPA /ɣø̀m/ /ɣø̀m̥s/ /ɣø̀mz/ /ɣø̀m̥p/ /ɣø̀mb/ /ɣǿmə/ /ɣǿmən/ /ɣø̀m̥c/
/ɣø̀m̥p/
/ɣø̀mɟ/
/ɣø̀mb/
/ɣǿmə/ /ɣǿmən/ /ɣǿməɲɟ/
vergangen tied sjrif gumdje gumdjen gumdjes gumdje gumdjen gumdje gumdjen gumdje gumdjen gumdje gumdjen gegumb
gegump
IPA /ɣø̀mɟə/ /ɣø̀mɟən/ /ɣø̀mɟəs/ /ɣø̀mɟəz/ /ɣø̀mɟə/ /ɣø̀mɟən/ /ɣø̀mɟə/ /ɣø̀mɟən/ /ɣø̀mɟə/ /ɣø̀mɟən/ /ɣø̀mɟə/ /ɣø̀mɟən/ /ɣə'ɣø̀mb/
gebi-jjendje wies sjrif gum! gumme-v'r gumtj!
IPA /ɣø̀m/ /ɣǿməvər/ /ɣø̀m̥c/ /ɣø̀mɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif gumme gummen gegum ó gumme gummen gummentaere gummentaeren gegumme gegummen
IPA /ɣǿmə/ /ɣǿmən/ /ɣə'ɣø̀m/ /ɣǿmə/ /ɣǿmən/ /ɣǿmən̥'tɛ̀:re/ /ɣǿmən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'ɣǿmə/ /ɣə'ɣǿmən/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

gumme ó /ɣǿmə/

  1. (gerundium) gerundium II van gumme
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • gum-me

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif gumme gummen
IPA /ɣǿmə/ /ɣǿmən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif gumme gummen
IPA /ɣǿmə/ /ɣǿmən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

gumme /ɣǿmə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van gumme
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van gumme
Aafbraeking
  • gum-me

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

gumme /ɣǿmə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van gum
Aafbraeking
  • gum-me