hónger
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]hónger m /hʊ́ŋər/
- (aeteswaar) 't geveul det me get mót aete
- Pak tich mer e keukske, dan is d'n ergsten hónger eweg.
- d'n toestandj det me zoväöl te min haet gaete det 't laevesbedreigendj is
- Aafbraeking
- hóng-er
- Synoniem
- Aafleijinge
- hungere, hungerig, verhóngere
- hóngerlieje, hóngerliejer, hóngersnoead, hóngerstaking
- gieëhónger, paershónger
- Zagswies
- aete veuren hónger dae kump: aete terwiel me gèn zin haet det te doon; wuuert döks gebroek es kinjer zègke det zie gènnen hónger höbbe.
- hónger höbbe wie 'n geit: hieël väöl hónger höbbe
- hónger höbbe wie 'nen heimejjer: hieël väöl hónger höbbe
- hónger höbbe wie e paerd: groeaten hónger höbbe
- oetgesjödj vannen hónger: hieël hungerig, oetgehungerd
- rammele vannen hónger: zoväöl hónger höbbe det de maag klank maak
- Wie d'n aezel 't hóngerlieje gewindj waas, waas t'r kepot: Aan e deil dinger kan me neet winne sónger 't geveul van eigewaerd op te gaeve.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 163.
Verbuging
[bewirk]| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | hónger | — | ||
| IPA | /hʊ́ŋər/ | — | |||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | hónger | — | ||
| IPA | /hʊ́ŋər/ | — | |||
In anger spraoke
[bewirk][1]