hech

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hech /hæç/

  1. innerlik mitein verbónje wodoor 't lestig oeterein te haolen is
Aafbhæking
  • hech
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif hechte hechten hechte hech hechte hech hech
IPA /hæçte/ /hæçten/ /hæçte/ /hæç/ /hæʝ/ /hæçte/ /hæç/ /hæʝ/ /hæç/ /hæʝ/
kómparatief sjrif hechtere hechteren hechter hechter hechter hechter hechtert
IPA /hæçtərə/ /hæçtərən/ /hæçtər/ /hæçtər/ /hæçtər/ /hæçtər/ /hæçtər̥t/ /hæçtərd/
superlatief sjrif hechste hechsten hechste hechste hechste hechste hechste
IPA /hæçste/ /hæçsten/ /hæçste/ /hæçste/ /hæçste/ /hæçste/ /hæçste/
partitief sjrif hechs
IPA /hæçs/ /hæʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) hechs (toe) (wie) hech (geer)
IPA /wì: hæçs tú:/ /wì: hæç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) hechters (toe) (wie) hechtertj (geer)
IPA /wì: hæçtər̥s tú:/ /wì: hæçtər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hech /hæç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbhæking
  • hech

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif hech
IPA /hæç/ /hæʝ/
kómparatief sjrif hechter
IPA /hæçtər/
superlatief sjrif hechste
IPA /hæçste/

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hech /hæç/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van hechte
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van hechte
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van hechte
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van hechte
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van hechte
Aafbraeking
  • hech
Variaasje