Naar inhoud springen

hieëring

Van Wiktionary

hieëringe [1] veur te aete
'nen hieëring [2] veur 'n tent

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

hieëring m /hìæ̯̈rɪŋ/

  1. (bieëster) Clupea harengus: 'ne vès mit 'ne gruuen-blawwe rögk en zilverechtige, blinkendje ziejkantje, die inne zieë laef en väöl gaete wuuert door luuj
  2. 'nen houteren of metale pin veure touw van 'n tent mit inne gróndj te verankere
  3. (euverdrechtelik) emes sónger humor
Aafbraeking
  • hieë-ring
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'ne smalen hieëring: emes dae hieël dun is
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 157.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hieëring hieëringe hieëringen
IPA /hìæ̯̈rɪŋ/ /hìæ̯̈rɪŋe/ /hìæ̯̈rɪŋen/
dim. sjrif hieëringske hieëringsken hieëringskes
IPA /hìæ̯̈rɪ̽ŋ̊skʲe/ /hìæ̯̈rɪ̽ŋ̊skʲen/ /hìæ̯̈rɪ̽ŋ̊skʲes/ /hìæ̯̈rɪ̽ŋ̊skʲez/
dat. sjrif hieëring hieëringe hieëringen
IPA /hìæ̯̈rɪŋ/ /hìæ̯̈rɪŋe/ /hìæ̯̈rɪŋen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]