Naar inhoud springen

hinj

Van Wiktionary

'n hinj [1] van 'n hirt

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

hinj v /hɪ̀ɲ/

  1. (bieëster) 't vruike van 'n hirt of e rieë
Aafbraeking
  • hinj
Net get anges gesjreve
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hinj hinjehinjen
IPA /hɪ̀ɲ/ /hɪ́ɲe//hɪ́ɲen/
dim. sjrif hindjehindjen hindjes
IPA /hɪ̀ɲ̊ce//hɪ̀ɲ̊cen/ /hɪ̀ɲ̊ces//hɪ̀ɲ̊cez/

In anger spraoke

[bewirk]