hinj

'n hinj [1] van 'n hirt

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

hinj v /hɪ̀ɲ/

1. (bieëster) 't vruike van 'n hirt of e rieë

Aafbraeking

• hinj

Net get anges gesjreve

• hin

Verwantje wäörd

• hirt, rieë

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	hinj		hinje	hinjen
	IPA	/hɪ̀ɲ/		/hɪ́ɲe/	/hɪ́ɲen/
dim.	sjrif	hindje	hindjen	hindjes
	IPA	/hɪ̀ɲ̊ce/	/hɪ̀ɲ̊cen/	/hɪ̀ɲ̊ces/	/hɪ̀ɲ̊cez/

In anger spraoke

• Ingels: hind^(en:)
• Nederlandjs: hinde g
• Pruus: Hinde v
• Zweeds: hind g