hirt

'n hirt

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

hirt ó /hɪ̀r̥t/ > /hɪr̥t/

1. (bieëster) Cervidae: 'nen herkawwer dae inne bós laef en wovan 't menken e gewei druueg

Aafbraeking

• hirt

Variaasje

• ↓hert

Aafleijinge

• hirtebók
• aedelhirt, damhirt

Verwantje wäörd

• hinj
• antiloop, elandj, gewei, rendeer, rieë

Zagswies

• Hirten en rieë zeen anger bieëster.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 159.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	hirt		hirte	hirten
	IPA	/hɪr̥t/	/hɪrd/	/hɪr̥te/	/hɪr̥ten/
dim.	sjrif	hirtje	hirtjen	hirtjes
	IPA	/hɪr̥ce/	/hɪr̥cen/	/hɪr̥ces/	/hɪr̥cez/
dat.	sjrif	hirt		hirte	hirten
	IPA	/hɪr̥t/	/hɪrd/	/hɪr̥te/	/hɪr̥ten/

In anger spraoke

Bretóns: karv(br:) m Fins: hirvi Frans: cerf m Ieslandjs: hjörtur(is:) m, hjartardýr(is:) ó Ingels: deer Nahuatl (klassiek): mazatl(nah:)

Nederlandjs: hert(nl:) ó Pruus: Hirsch m Sjinees: 鹿(zh:) Spaans: ciervo m Welsh (Wales): carw(cy:) m Zweeds: hjort g