Naar inhoud springen

hirt

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

hirt v (Nederlands: hert)

Varrejasie
Verbuging

hirte, hirtje


'n hirt

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

hirt ó /hɪ̀r̥t/ > /hɪr̥t/

  1. (bieëster) Cervidae: 'nen herkawwer dae inne bós laef en wovan 't menken e gewei druueg
Aafbraeking
  • hirt
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Hirten en rieë zeen anger bieëster.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 159.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hirt hirte hirten
IPA /hɪr̥t/ /hɪrd/ /hɪr̥te/ /hɪr̥ten/
dim. sjrif hirtje hirtjen hirtjes
IPA /hɪr̥ce/ /hɪr̥cen/ /hɪr̥ces/ /hɪr̥cez/
dat. sjrif hirt hirte hirten
IPA /hɪr̥t/ /hɪrd/ /hɪr̥te/ /hɪr̥ten/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: hirsj