hirt

'n hirt

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

hirt ó /hɪ̀r̥t/ > /hɪr̥t/

1. (bieëster) Cervidae: 'nen herkawwer dae inne bós laef en wovan 't menken e gewei druueg

Aafbraeking

• hirt

Variaasje

• ↓hert

Aafleijinge

• aedelhirt, damhirt

Verwantje wäörd

• hinj
• antiloop, elandj, gewei, rendeer, rieë

Zagswies

• Hirten en rieë zeen anger bieëster.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 159.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	hirt		hirte	hirten
	IPA	/hɪr̥t/	/hɪrd/	/hɪr̥te/	/hɪr̥ten/
dim.	sjrif	hirtje	hirtjen	hirtjes
	IPA	/hɪr̥ce/	/hɪr̥cen/	/hɪr̥ces/	/hɪr̥cez/
dat.	sjrif	hirt		hirte	hirten
	IPA	/hɪr̥t/	/hɪrd/	/hɪr̥te/	/hɪr̥ten/

In anger spraoke

• Bretóns: karv^(br:) m
• Fins: hirvi
• Frans: cerf m
• Ieslandjs: hjörtur^(is:) m, hjartardýr^(is:) ó
• Ingels: deer
• Nahuatl (klassiek): mazatl^(nah:)
• Nederlandjs: hert ó
• Pruus: Hirsch m
• Sjinees: 鹿^(zh:)
• Spaans: ciervo m
• Welsh (Wales): carw^(cy:) m
• Zweeds: hjort g