hortig

Algemein Gesjreve Limburgs

Bieveuglik naamwaord

hortig (Nederlands: haastig, hortig)

• Mofers: hortig

Verbuging

hortige m/v/p, hortiger, hortigste

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

hortig /hɒr̥tɪç/

1. zich spojendj sónger roew

   Doe hoofs neet zoea hortig te doon, went v'r höbbe mieër es zat tied.

Aafbraeking

• hor-tig

Net get anges gesjreve

• horetig

Synoniem

• gejaag

Verwantje wäörd

• ónröstig

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 164.

Verbuging

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	hortige	hortigen	hortige	hortig		hortige	hortig		hortig
	IPA	/hɒr̥tɪʝe/	/hɒr̥tɪʝen/	/hɒr̥tɪʝe/	/hɒr̥tɪç/	/hɒr̥tɪʝ/	/hɒr̥tɪʝe/	/hɒr̥tɪç/	/hɒr̥tɪʝ/	/hɒr̥tɪç/	/hɒr̥tɪʝ/
kómparatief	sjrif	hortigere	hortigeren	hortiger	hortiger		hortiger	hortiger		hortigert
	IPA	/hɒr̥tɪʝərə/	/hɒr̥tɪʝərən/	/hɒr̥tɪʝər/	/hɒr̥tɪʝər/		/hɒr̥tɪʝər/	/hɒr̥tɪʝər/		/hɒr̥tɪʝər̥t/	/hɒr̥tɪʝərd/
superlatief	sjrif	hortigste	hortigsten	hortigste	hortigste		hortigste	hortigste		hortigste
	IPA	/hɒr̥tɪçste/	/hɒr̥tɪçsten/	/hɒr̥tɪçste/	/hɒr̥tɪçste/		/hɒr̥tɪçste/	/hɒr̥tɪçste/		/hɒr̥tɪçste/
partitief	sjrif									hortigs
	IPA									/hɒr̥tɪçs/	/hɒr̥tɪʝz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) hortigs (toe)	(wie) hortig (geer)
	IPA	/wì: hɒr̥tɪçs tú:/	/wì: hɒr̥tɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) hortigers (toe)	(wie) hortigertj (geer)
	IPA	/wì: hɒr̥tɪʝər̥s tú:/	/wì: hɒr̥tɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: hortig
• Nederlandjs: onrustig, gejaagd^(nl:)

Biewaord

Neet-lemma

hortig /hɒr̥tɪç/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• hor-tig

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	hortig
	IPA	/hɒr̥tɪç/	/hɒr̥tɪʝ/
kómparatief	sjrif	hortiger
	IPA	/hɒr̥tɪɣər/
superlatief	sjrif	hortigste
	IPA	/hɒr̥tɪçste/