horetig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

horetig /hó:rətɪç ~ hò:rətɪç/

  1. liekendj op of de kinmirken höbbendj van 'n hoor, wie 'n hoor
  2. (euverdrechtelik) biezunjer vervaelendj en hinjerlik
Aafbraeking
  • ho-re-tig
Net get anges gesjreve
Synoniem
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 164.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif horetige horetigen horetige horetig horetige horetig horetig
IPA /hó:rətɪʝe/ /hó:rətɪʝen/ /hó:rətɪʝe/ /hó:rətɪç/ /hó:rətɪʝ/ /hó:rətɪʝe/ /hó:rətɪç/ /hó:rətɪʝ/ /hó:rətɪç/ /hó:rətɪʝ/
kómparatief sjrif horetigere horetigeren horetiger horetiger horetiger horetiger horetigert
IPA /hó:rətɪʝərə/ /hó:rətɪʝərən/ /hó:rətɪʝər/ /hó:rətɪʝər/ /hó:rətɪʝər/ /hó:rətɪʝər/ /hó:rətɪʝər̥t/ /hó:rətɪʝərd/
superlatief sjrif horetigste horetigsten horetigste horetigste horetigste horetigste horetigste
IPA /hó:rətɪçste/ /hó:rətɪçsten/ /hó:rətɪçste/ /hó:rətɪçste/ /hó:rətɪçste/ /hó:rətɪçste/ /hó:rətɪçste/
partitief sjrif horetigs
IPA /hó:rətɪçs/ /hó:rətɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) horetigs (toe) (wie) horetig (geer)
IPA /wì: hó:rətɪçs tú:/ /wì: hó:rətɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) horetigers (toe) (wie) horetigertj (geer)
IPA /wì: hó:rətɪʝər̥s tú:/ /wì: hó:rətɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

horetig /hó:rətɪç ~ hò:rətɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • ho-re-tig

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif horetig
IPA /hó:rətɪç/ /hó:rətɪʝ/
kómparatief sjrif horetiger
IPA /hó:rətɪɣər/
superlatief sjrif horetigste
IPA /hó:rətɪçste/