hoor

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

hoor v /hò:r/

1. 'n vrouw die taenge betaling seksueel deenste verrich
2. (euverdrechtelik) 'n vrouw die moreel slech betrach wuuert ómdet die boetenechtelik seks gadj haet

   Die hoor haw bie zienen eige vent mótte blieve!

Aafbraeking

• hoor

Net get anges gesjreve

• haor

Synoniem

• gezelsjapsdame

Aafleijinge

• awhoor, hoorderie, hore, horetig
• horebengel, horejaeger, horekas, horeknal

Verwantje wäörd

• kónkubien

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 164.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	hoor		hore	horen
	IPA	/hò:r/		/hò:rə/	/hò:rən/
dim.	sjrif	heurke	heurken	heurkes
	IPA	/hø̀:r̥kə/	/hø̀:r̥kən/	/hø̀:r̥kəs/	/hø̀:r̥kəz/

Raod

Bakkes guuef 't mieëvaad op mit sleiptoean: ho~re.

In anger spraoke

[1]

• Fins: huora
• Frans: putain v, prostituée v
• Ieslandjs: hóra v
• Koreaans: 갈보^(ko:)
• Ingels: whore, prostitute
• Nederlandjs: hoer v, prostituee v
• Pruus: Hure v
• Sjinees: 妓^(zh:)
• Spaans: puta v, ramera v
• Viëtnamees: con điếm^(vi:)
• Zweeds: hora^(sv:) g