Naar inhoud springen

kónkubien

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kónkubien v /kʊ́ŋ̊kʉ̜̽bì:n ~ kʊ́ŋ̊kʉ̜̽'bì:n/

  1. 'n vrouw die samewoontj mit 'ne manskaerel, meis veur seksueel gezelsjap, meh neet mit dem getrouwdj is
Aafbraeking
  • kón-ku-bien
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kónkubien kónkubiene kónkubienen
IPA /kʊ́ŋ̊kʉ̜̽bì:n/ /kʊ́ŋ̊kʉ̜̽bí:ne/ /kʊ́ŋ̊kʉ̜̽bí:nen/
dim. sjrif kónkubienke kónkubienken kónkubienkes
IPA /kʊ́ŋ̊kʉ̜̽bì:n̥kʲe/ /kʊ́ŋ̊kʉ̜̽bì:n̥kʲen/ /kʊ́ŋ̊kʉ̜̽bì:n̥kʲes/ /kʊ́ŋ̊kʉ̜̽bì:n̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]