Naar inhoud springen

ieskelder

Van Wiktionary

'nen ieskelder

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

ieskelder m /í:skʲǽlder/

  1. (boewkónde) 'n óngergrónjse ruumdje die good g'isoleerd is en 't keul zat is veur ies in te beware
Aafbraeking
  • ies-kel-der
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ieskelder ieskelders
IPA /í:skʲǽlder/ /í:skʲǽlder̥s/ /í:skʲǽlderz/
dim. sjrif ieskelderke ieskelderken ieskelderkes
IPA /í:skʲǽlde̽r̥kʲe/ /í:skʲǽlde̽r̥kʲen/ /í:skʲǽlde̽r̥kʲes/ /í:skʲǽlde̽r̥kʲez/
dat. sjrif ieskelder ieskelders
IPA /í:skʲǽlder/ /í:skʲǽlder̥s/ /í:skʲǽlderz/

In anger spraoke

[bewirk]