Naar inhoud springen

indringer

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

indringer m (Nederlands: indringer)

Verbuging

indringers, indringerke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

indringer m /ɪ́ndrɪ́ŋer/

  1. emes dae zich mit geweldj d'n toegank toet get versjaf
Aafbraeking
  • in-dring-er
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif indringer indringers
IPA /ɪ́ndrɪ́ŋer/ /ɪ́ndrɪ́ŋer̥s/ /ɪ́ndrɪ́ŋerz/
dim. sjrif indringerke indringerken indringerkes
IPA /ɪ́ndrɪ́ŋe̽r̥kʲe/ /ɪ́ndrɪ́ŋe̽r̥kʲen/ /ɪ́ndrɪ́ŋe̽r̥kʲes/ /ɪ́ndrɪ́ŋe̽r̥kʲez/
dat. sjrif indringer indringers
IPA /ɪ́ndrɪ́ŋer/ /ɪ́ndrɪ́ŋer̥s/ /ɪ́ndrɪ́ŋerz/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk