kelraab

Van Wiktionary

e deil kelrabe

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kelraab v /kəl'rà:b/

  1. (plantje) (aeteswaar) Brassica napobrassica: 'n plantj wovan de bol aetbaar is
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief zowaal kelraab es kelraap.

Aafbraeking
  • kel-raab
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 182.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kelraab kelrabe kelraben
IPA /kəl'rà:b/ /kəl'rá:bə/ /kəl'rá:bən/
dim. sjrif kelraebke kelraebken kelraebkes
IPA /kəl'rɛ̀:b̥kʲe/ /kəl'rɛ̀:b̥kʲen/ /kəl'rɛ̀:b̥kʲes/ /kəl'rɛ̀:b̥kʲez/

In anger spraoke[bewirk]