reub

reube

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

reub v /rø̀:b/

1. (plantje) (aeteswaar) Brassica rapa: 'n plantj wovan de bol aetbaar is

Aafbraeking

• reub

Aafleijinge

• zaodreub

Verwantje wäörd

• kelraab, steelmoos

Zagswies

• reube good moos laote zeen: mit minder es gewins zat höbbe (Reube woren 't aetes veure alderermste luuj en veur 't vieë.)

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	reub		reube	reuben
	IPA	/rø̀:b/		/rǿ:bə/	/rǿ:bən/
dim.	sjrif	reubke	reubken	reubkes
	IPA	/rø̀:b̥kʲe/	/rø̀:b̥kʲen/	/rø̀:b̥kʲes/	/rø̀:b̥kʲez/

In anger spraoke

• Frans: navet m
• Ingels: turnip, beet
• Nederlandjs: knolraap g, raapknol g
• Pruus: Speiserübe v, Rübe v
• Spaans: nabo m
• Zweeds: majrova g