Naar inhoud springen

kemeel

Van Wiktionary

'ne kemeel

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kemeel m /kə'mè:l/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑kemieël
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers bao neet en kump van oearsprónk ouch neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert daoveur aafgeraoje.

Aafbraeking
  • ke-meel
Zagswies
  • Jets kómme die kemele: Noe geit get apaarts gebeure.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kemeel kemele kemelen
IPA /kə'mè:l/ /kə'mé:le/ /kə'mé:len/
dim. sjrif kemeelke kemeelken kemeelkes
IPA /kə'mè:l̥kʲe/ /kə'mè:l̥kʲen/ /kə'mè:l̥kʲes/ /kə'mè:l̥kʲez/
dat. sjrif kemeel kemele kemelen
IPA /kə'mè:l/ /kə'mé:le/ /kə'mé:len/