Naar inhoud springen

kenaal

Van Wiktionary

e kenaal [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kenaal ó /kə'nà:l/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑knaal
Raod

Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvolder Mofers.

Aafbraeking
  • ke-naal

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kenaal kenale kenalen
IPA /kə'nà:l/ /kə'ná:lə/ /kə'ná:lən/
dim. sjrif kenaelke kenaelken kenaelkes
IPA /kə'nɛ̀:l̥kʲe/ /kə'nɛ̀:l̥kʲen/ /kə'nɛ̀:l̥kʲes/ /kə'nɛ̀:l̥kʲez/
dat. sjrif kenaal kenale kenalen
IPA /kə'nà:l/ /kə'ná:lə/ /kə'ná:lən/