kenieël

kenieël

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kenieël m /kə'nìæ̯̈l/

1. (aeteswaar) 'n saort gekruje die gemaak wuuert vanne binnekantj vanne sjaal vanne kenieëlboum

Aafbraeking

• ke-nieël

Net get anges gesjreve

• kemieël

Aafleijinge

• kenieëlboum, kenieëlstek

Zagswies

• d'n Ieëste kieër det ich kemieële gezeen höb waas inne sirk; det wore van die mit mer eine böltj.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kenieël		—
	IPA	/kə'nìæ̯̈l/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	kenieël		—
	IPA	/kə'nìæ̯̈l/		—

In anger spraoke

• Estisch: kaneel^(et:)
• Fins: kaneli
• Frans: cannelle v
• Grieks (nuuj): κανέλα^(el:) v
• Ieslandjs: kanill m
• Ingels: cinnamon^(en:)
• Japans: 肉桂^(ja:), シナモン^(ja:)
• Nederlandjs: kaneel^(nl:) ó of g
• Pruus: Zimt^(de:) m
• Remeens: scorțișoară^(ro:) v
• Sjinees: 肉桂^(zh:)
• Spaans: canela v
• Viëtnamees: quế^(vi:)
• Zweeds: kanel g