kiebbel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kiebbel m /kʲibel/

  1. 'n ajerwètse wc die zich meis boeteshoes in 'n houteren huuske bevónj
Aafbraeking
  • kieb-bel
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kiebbel kiebbele kiebbelen
IPA /kʲibel/ /kʲibe̽le/ /kʲibe̽len/
dim. sjrif kiebbelke kiebbelken kiebbelkes
IPA /kʲibe̽l̥kʲe/ /kʲibe̽l̥kʲen/ /kʲibe̽l̥kʲes/ /kʲibe̽l̥kʲez/
dat. sjrif kiebbel kiebbele kiebbelen
IPA /kʲibel/ /kʲibe̽le/ /kʲibe̽len/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kiebbel /kʲibel/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kiebbele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kiebbele
Aafbraeking
  • kieb-bel