kiebbele

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kiebbele /kʲibe̽le/

  1. (synoniem) (óneuvergenkelik) anger waord veur poeppe
Aafbraeking
  • kieb-be-le
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif kiebbel kiebbels kiebbeltj kiebbele kiebbelen kiebbeltj kiebbele kiebbelen kiebbelendj
IPA /kʲibel/ /kʲibel̥s/ /kʲibelz/ /kʲibeʎ̥c/ /kʲibeʎɟ/ /kʲibe̽le/ /kʲibe̽len/ /kʲibeʎ̥c/ /kʲibeʎɟ/ /kʲibe̽le/ /kʲibe̽len/ /kʲibe̽leɲɟ/
vergangen tied sjrif kiebbeldje kiebbeldjen kiebbeldjes kiebbeldje kiebbeldjen kiebbeldje kiebbeldjen kiebbeldje kiebbeldjen kiebbeldje kiebbeldjen gekiebbeldj
IPA /kʲibeʎɟe/ /kʲibeʎɟen/ /kʲibeʎɟes/ /kʲibeʎɟez/ /kʲibeʎɟe/ /kʲibeʎɟen/ /kʲibeʎɟe/ /kʲibeʎɟen/ /kʲibeʎɟe/ /kʲibeʎɟen/ /kʲibeʎɟe/ /kʲibeʎɟen/ /ɣə'kʲibeʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif kiebbel! kiebbele-v'r kiebbeltj!
IPA /kʲibel/ /kʲibe̽lever/ /kʲibeʎ̥c/ /kʲibeʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif kiebbele kiebbelen gekiebbel ó kiebbele kiebbelen kiebbelentaere kiebbelentaeren gekiebbele gekiebbelen
IPA /kʲibe̽le/ /kʲibe̽len/ /ɣə'kʲibel/ /kʲibe̽le/ /kʲibe̽len/ /kʲibe̽len̥'tɛ̀:re/ /kʲibe̽len̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kʲibe̽le/ /ɣə'kʲibe̽len/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kiebbele ó /kʲibe̽le/

  1. (gerundium) gerundium II van kiebbele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kieb-be-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kiebbele kiebbelen
IPA /kʲibe̽le/ /kʲibe̽len/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kiebbele kiebbelen
IPA /kʲibe̽le/ /kʲibe̽len/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kiebbele /kʲibe̽le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van kiebbele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van kiebbele
Aafbraeking
  • kieb-be-le

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kiebbele /kʲibe̽le/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van kiebbel
Aafbraeking
  • kieb-be-le