kin

Mofers

Tössewirpsel

Lemma

kin! /kʲɪ̀n/

1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑kien

Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur bie ós. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking

• kin

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kin v /kʲɪ̀n/

1. (liefdeil) 't ungelste deil van 't gezich, dao wo de kinnebakkes nao veur oetstik
2. (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur kien

Aafbraeking

• kin

Aafleijinge

• kinnebakkes

Zagswies

• E deil luuj haet gaar gèn kin; me zaet van die det die de móndj innen hals höbbe.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kin		kinne	kinnen
	IPA	/kʲɪ̀n/		/kʲɪ́ne/	/kʲɪ́nen/
dim.	sjrif	kinke	kinken	kinkes
	IPA	/kʲɪ̀n̥kʲe/	/kʲɪ̀n̥kʲen/	/kʲɪ̀n̥kʲes/	/kʲɪ̀n̥kʲez/

In anger spraoke

• Fins: leuka
• Frans: menton m
• Ieslandjs: haka v
• Ingels: chin
• Nederlandjs: kin g
• Pruus: Kinn ó
• Spaans: barbilla v, mentón m
• Zweeds: haka g

Wirkwaord

Neet-lemma

kin /kʲɪ̀n/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kinne
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kinne

Raod

De vörm vanne twieë wirkwäörd "kinne" kómmen hie euverein.

Aafbraeking

• kin