Naar inhoud springen

kin

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Tössewirpsel

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kin! /kʲɪ̀n/

  1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑kien
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking
  • kin
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 187.

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kin v /kʲɪ̀n/

  1. (liefdeil) 't ungelste deil van 't gezich, dao wo de kinnebakkes nao veur oetstik
  2. (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur kien
Aafbraeking
  • kin
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • E deil luuj haet gaar gèn kin; me zaet van die det die de móndj innen hals höbbe.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 187.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kin kinne kinnen
IPA /kʲɪ̀n/ /kʲɪ́ne/ /kʲɪ́nen/
dim. sjrif kinke kinken kinkes
IPA /kʲɪ̀n̥kʲe/ /kʲɪ̀n̥kʲen/ /kʲɪ̀n̥kʲes/ /kʲɪ̀n̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

kin /kʲɪ̀n/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kinne
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kinne
Raod

De vörm vanne twieë wirkwäörd "kinne" kómmen hie euverein.

Aafbraeking
  • kin