kin
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Tössewirpsel
[bewirk]Lemma
[bewirk]kin! /kʲɪ̀n/
- (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑kien
- Raod
Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.
- Aafbraeking
- kin
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 187.
Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]kin v /kʲɪ̀n/
- (liefdeil) 't ungelste deil van 't gezich, dao wo de kinnebakkes nao veur oetstik
- (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur kien
- Aafbraeking
- kin
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- E deil luuj haet gaar gèn kin; me zaet van die det die de móndj innen hals höbbe.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 187.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kin | kinne | kinnen | |
IPA | /kʲɪ̀n/ | /kʲɪ́ne/ | /kʲɪ́nen/ | ||
dim. | sjrif | kinke | kinken | kinkes | |
IPA | /kʲɪ̀n̥kʲe/ | /kʲɪ̀n̥kʲen/ | /kʲɪ̀n̥kʲes/ | /kʲɪ̀n̥kʲez/ |
In anger spraoke
[bewirk]- Fins: leuka
- Frans: menton m
- Ieslandjs: haka v
- Ingels: chin(en:)
- Nederlandjs: kin g
- Pruus: Kinn ó
- Sjinees: 下巴(zh:)
- Spaans: barbilla v, mentón m
- Zweeds: haka g
Wirkwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]kin /kʲɪ̀n/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kinne
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kinne
- Raod
De vörm vanne twieë wirkwäörd "kinne" kómmen hie euverein.
- Aafbraeking
- kin