Naar inhoud springen

klankkónde

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klankkónde v /kl̥áŋ̊kʊ́ndə/

  1. (spraoklieër) de weitesjap die zich besjeftig mit 't veurbringen en verstaon van klanken in 'n spraok
Aafbraeking
  • klank-kón-de
Synoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klankkónde
IPA /kl̥áŋ̊kʊ́ndə/
dim. sjrif
IPA

In anger klanke

[bewirk]