ster

sterre [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

ster v /stæ̀r/

1. (sterrekónde) 'n hemellief; 'ne gaasbol dae leech oetstraoltj door kaerfuuzje
2. (euverdrechtelik) eine dae hieël bekandj is
3. (euverdrechtelik) 'n óngersjeijing van verdeenste
4. (euverdrechtelik) (diminutief) 't teiken * det me broek veur örges haer te verwieze

   Laes de veurwaerd meh tegooj; achter dae pries steit nag e sterke!

5. (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur veurkop

   Dalik gaef ich tich 'ne slaag op die ster des te taenge de gróndj geis!

Aafbraeking

• ster

Synoniem

• [4] bookster, asterisk, asteriks

Aafleijinge

• filmster, stertster, weimster
• sterrebeeldj, sterregek, sterrekónde, sterrelieër, sterrenhemel, sterreprach, sterrezaat, sterrezègking

Zagswies

• sterkes zeen: 't bewószeen dreige te verlere

  Es einen dich hel taenge de ster huitj kóns te good effekes sterkes zeen.

• zeve daag sterre zeen: wuuert gebroek bie e dreigement

  Ich stamp tich dalik veur dae kop des te zeve daag sterre zuus!

Kómaaf

• De beteikenis "veurkop" hingk same mit 't Pruus: Stirn.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ster		sterre	sterren
	IPA	/stæ̀r/		/stǽre/	/stǽren/
dim.	sjrif	sterke	sterken	sterkes
	IPA	/stæ̀r̥kʲe/	/stæ̀r̥kʲen/	/stæ̀r̥kʲes/	/stæ̀r̥kʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: étoile v
• Ieslandjs: stjarna v
• Ingels: star
• Nederlandjs: ster g
• Pruus: Stern m
• Spaans: estrella v
• Zweeds: stjärna g