zón

de zón

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

zón v /zʊ̀n/

1. (sterrekónde) de ster wo de planeet de aerd ómhaerdrejtj; 't hemellief det de aerd euverdaags verluch
2. (euverdrechtelik) de houfzaak van e perbleem

Aafbraeking

• zón

Aafleijinge

• zóndig, zónne, zónnig
• zóninnerzjie, zónleech, zónnebank, zónnebekker, zónnebloom, zónnekraem, zónnekrans, zónnesjien, zónnesteek, zónnestèlsel, zónsóngergank, zónsopkóms, zónsverduustering, zónziej
• biezón, naevezón

Verwantje wäörd

• merkurius, venus, aerd, maon, mars, jupiter, saturnus, uranus, neptunus, pluto
• krieëpe

Zagswies

• Dao is nieks nuuts óngere zón: Al is al ieëre bekindj.
• Es mit Vrouw-Leechtemès de zón óngere mès oppen altjaor sjientj, blief de wouf nag zès waeken in zien haol: 'nen aje waerspreuk: es ane veurwaerd van zón oppen altjaor óngere mès op Vrouw-Leechtemès voldaon wuuert blief 't nag veur zès waeke lang wintjers waer.
• vergaon wie snieë veure zón: flot toet nieks vergaon
• Veur nieks geit de zón op: Me krieg nieks veur nieks; m'n hoof nieks te verwachte wen m'n ouch nieks duit veur emes anges of guuef aan emes anges.
• De zón neet in 't water kónne zeen sjiene: aafgunstig/sjeloers zeen
• inne zón loupe: inne zónnesjien loupe

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	zón		zónne	zónnen
	IPA	/zʊ̀n/		/zʊ́nə/	/zʊ́nən/
dim.	sjrif	zunke	zunken	zunkes
	IPA	/zø̀nkʲe/	/zø̀nkʲen/	/zø̀nkʲes/	/zø̀nkʲez/

Raod

't Mieëvaad zónne guldj es poëtisch.

In anger spraoke

[1]

• Internasjenaal: ☉^(en:)
• Estisch: päike^(et:)
• Frans: soleil^(fr:) m
• Grieks (nuuj): ήλιος^(el:) m
• Hindi: सूरज^(hi:) m
• Ieslandjs: sól v
• Ingels: sun
• Japans: 日^(ja:)
• Luuksembörgs: Sonn v
• Nederlandjs: zon g
• Pruus: Sonne v
• Russisch: солнце^(ru:) ó
• Sjinees: 日^(zh:), 太陽^(zh:)
• Spaans: sol m
• Tadzjieks: офтоб^(tg:)
• Viëtnamees: mặt trời^(vi:)
• Zieëws: zunne v
• Zweeds: sol g

Ónbestump veurnaamwaord

Neet-lemma

zón /zʊ̀n/

1. (neet-lemma) vrouwelike vorm van zoea

Aafbraeking

• zón

Ónbestump veurnaamwaord

Neet-lemma

zón /zʊ́n/

1. (neet-lemma) ónziejige vorm van zoea (mit liaison)

Aafbraeking

• zón

Wirkwaord

Neet-lemma

zón /zʊ̀n/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van zónne
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van zónne

Aafbraeking

• zón