klei

Van Wiktionary

klei

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

klei m /kl̥ɛ̀i̯/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑leim
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers bao neet en kump van oearsprónk ouch neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert daoveur aafgeraoje.

Dit waord wuuert allein gebroek veur beteikenis [1].

Aafbraeking
  • klei

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klei
IPA /kl̥ɛ̀i̯/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif klei
IPA /kl̥ɛ̀i̯/

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

klei /kl̥ɛ̀i̯/

  1. (neet-lemma) ónziejige vorm inne positief van klein
Aafbraeking
  • klei
Synoniem

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

klei /kl̥ɛ̀i̯/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kleie
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kleie
Aafbraeking
  • klei