klokkeklank

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

klokkeklank m /kl̥ɒkəkl̥áŋ̊k/

1. (lètterlik) de klank of de klankkluuer van 't loeje van 'n klok
2. 't gebied worin de kirkklokke huuerbaar zeen wen de windj mitzitj
3. (euverdrechtelik) 't gebied det me doorgood kintj, de vertroewdje ómgaeving

Aafbraeking

• klok-ke-klank

Samestèlling

• klokke- + klank

Zagswies

• Gank neet oet diene klokkeklank; det rouwtj tich die laeve lank (mit riemendj lank veur grammatikaal lang): Gank neet te wiedeweg boete dien vertroewdje ómgaeving wone.
• Trouw neet oet diene klokkeklank; det rouwtj tich die laeve lank (mit riemendj lank veur grammatikaal lang): Zeuk diene laevespartner kortbie dienen heimendj.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 193.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	klokkeklank		klokkeklanke	klokkeklanken
	IPA	/kl̥ɒkəkl̥áŋ̊k/	/kl̥ɒkəkl̥áŋg/	/kl̥ɒkəkl̥áŋ̊kə/	/kl̥ɒkəkl̥áŋ̊kən/
dim.	sjrif	klokkeklenkske	klokkeklenksken	klokkeklenkskes
	IPA	/kl̥ɒkəkl̥ǽŋ̊kskʲe/	/kl̥ɒkəkl̥ǽŋ̊kskʲen/	/kl̥ɒkəkl̥ǽŋ̊kskʲes/	/kl̥ɒkəkl̥ǽŋ̊kskʲez/
dat.	sjrif	klokkeklank		klokkeklanke	klokkeklanken
	IPA	/kl̥ɒkəkl̥áŋ̊k/	/kl̥ɒkəkl̥áŋg/	/kl̥ɒkəkl̥áŋ̊kə/	/kl̥ɒkəkl̥áŋ̊kən/

In anger spraoke

[1]

• Nederlandjs: klokkenklank g
• Sjinees: 噹^(zh:)