Naar inhoud springen

klank

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

klank m (Nederlands: klank)

Verbuging

klenk/klanke, klenkske


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klank m /kl̥áŋ̊k/

  1. (slaagmieësige) trillingen inne lóch of door 'n anger stóf die me mit 't oear kan waarnumme
  2. (euverdrechtelik) 't gehieël aan eigesjappe waat 'ne zekere [1] óngersjèdj van anger klanke
Aafbraeking
  • klank
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 190.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klank klankeklanken
IPA /kl̥áŋ̊k//kl̥áŋg/ /kl̥áŋ̊kə//kl̥áŋ̊kən/
dim. sjrif klenkskeklenksken klenkskes
IPA /kl̥ǽŋ̊kskʲe//kl̥ǽŋ̊kskʲen/ /kl̥ǽŋ̊kskʲes//kl̥ǽŋ̊kskʲez/
dat. sjrif klank klankeklanken
IPA /kl̥áŋ̊k//kl̥áŋg/ /kl̥áŋ̊kə//kl̥áŋ̊kən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: geluud

[2]

bewirk

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

klank /kl̥áŋ̊k/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van klinke
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van klinke
Raod

Deze vorm is verajerd.

Aafbraeking
  • klank
Variaasje


Nederlandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klank g /klaŋk/

  1. klank (gehieël aan eigesjappe)

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
nom.: klankklanken
dim.: klankjeklankjes