klank

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

klank m /kl̥áŋ̊k/

1. (slaagmieësige) trillingen inne lóch of door 'n anger stóf die me mit 't oear kan waarnumme
2. (euverdrechtelik) 't gehieël aan eigesjappe waat 'ne zekere [1] óngersjèdj van anger klanke

Aafbraeking

• klank

Synoniem

• [1] geluid

Aafleijinge

• klankkas, klankkluuer, klankkónde, klanklieër, klankmaeker, klankwaord
• klokkeklank, sameklank, veerklank

Verwantje wäörd

• klinke, klinker
• galm, toean

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	klank		klanke	klanken
	IPA	/kl̥áŋ̊k/	/kl̥áŋg/	/kl̥áŋ̊kə/	/kl̥áŋ̊kən/
dim.	sjrif	klenkske	klenksken	klenkskes
	IPA	/kl̥ǽŋ̊kskʲe/	/kl̥ǽŋ̊kskʲen/	/kl̥ǽŋ̊kskʲes/	/kl̥ǽŋ̊kskʲez/
dat.	sjrif	klank		klanke	klanken
	IPA	/kl̥áŋ̊k/	/kl̥áŋg/	/kl̥áŋ̊kə/	/kl̥áŋ̊kən/

In anger spraoke

[1]

• Frans: son m
• Ieslandjs: hljóð^(is:) ó
• Ingels: sound
• Nederlandjs: geluid ó
• Pruus: Klang m, Schall m, Laut m
• Spaans: sonido m
• Zweeds: ljud ó

[2]

• Nederlandjs: klank g

Wirkwaord

Neet-lemma

klank /kl̥áŋ̊k/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van klinke
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van klinke

Aafbraeking

• klank

Synonieme

• ↑klónk