koel

'n koel [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

koel v /kù:l/

1. 'n oethäöling inne gróndj, dao wo de gróndj deper is, veural e gegrave gaat
2. 'n mien wo me kaolen oete gróndj haoltj
3. (euverdrechtelik) (ajerwèts) e klei dörp det hieël aafgelaenge ligk

Aafbraeking

• koel

Synoniem

• [2] kaolemien

Aafleijinge

• koele
• koelbótram, koelman, koelpungel
• aerpelekoel, leimkoel, mèskoel, Voel Koele

Verwantje wäörd

• gaat, koet
• koempel

Zagswies

• inne koel wirke: inne kaolemien wirke
• oppe koel

  Wiets se-n oppe koel kós kómmen, höbs se die kans verpas.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	koel		koele	koelen
	IPA	/kù:l/		/kú:lə/	/kú:lən/
dim.	sjrif	kuulke	kuulken	kuulkes
	IPA	/kʉ̜̀:l̥kə/	/kʉ̜̀:l̥kən/	/kʉ̜̀:l̥kəs/	/kʉ̜̀:l̥kəz/

In anger spraoke

[1]

• Frans: creux m, fossé m
• Ingels: pit, hole
• Nederlandjs: kuil g
• Pruus: Kuhle v, Grube v
• Spaans: hoyo m, hueco m

[2]

• Frans: charbonnage m
• Ingels: coal mine
• Nederlandjs: steenkolenmijn g, steenkoolmijn g, kolenmijn g
• Pruus: Kohlebergwerk ó
• Zweeds: kolgruva g