Naar inhoud springen

koeppel

Van Wiktionary

'ne koeppel

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

koeppel m /kupəl/

  1. (boewkónde) e gewölf inne vorm van 'nen halve bol
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief koepel.

Aafbraeking
  • koep-pel
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif koeppel koeppels
IPA /kupəl/ /kupəl̥s/ /kupəlz/
dim. sjrif kuuppelke kuuppelken kuuppelkes
IPA /kʉ̜pə̽l̥kə/ /kʉ̜pə̽l̥kən/ /kʉ̜pə̽l̥kəs/ /kʉ̜pə̽l̥kəz/
dat. sjrif koeppel koeppels
IPA /kupəl/ /kupəl̥s/ /kupəlz/

In anger spraoke

[bewirk]