Naar inhoud springen

kolk

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

kolk v (Nederlands: kolk)

  • Mofers: kou~k (m; †kö~lk > kui~k, kö~lkske > kui~kske)
Sinneniem
Verbuging

kolke, kölkske


'ne groeate kolk inne zieë

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kolk m /kɒ́l̥k/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑kouk
Raod

Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvolder Mofers.

Aafbraeking
  • kolk

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kolk kolke kolken
IPA /kɒ́l̥k/ /kɒ́lg/ /kɒ́l̥kə/ /kɒ́l̥kən/
dim. sjrif kölkske kölksken kölkskes
IPA /kœ́l̥kskʲe/ /kœ́l̥kskʲen/ /kœ́l̥kskʲes/ /kœ́l̥kskʲez/
dat. sjrif kolk kolke kolken
IPA /kɒ́l̥k/ /kɒ́lg/ /kɒ́l̥kə/ /kɒ́l̥kən/