Naar inhoud springen

kouter

Van Wiktionary

De kouter is nómmer 4. oppe teikening.

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kouter ó /kɒ́u̯tər/

  1. (landjboew) e mets det ane balk vanne ploog zitj, juus veure sjaar, en deentj veur 't landj aop te braeke
Aafbraeking
  • kou-ter
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'n naas wie e kouter: 'n groeate, langs naas

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kouter kouters
IPA /kɒ́u̯tər/ /kɒ́u̯tər̥s/ /kɒ́u̯tərz/
dim. sjrif kuiterke kuiterken kuiterkes
IPA /kʲœ́i̯te̽r̥kʲe/ /kʲœ́i̯te̽r̥kʲen/ /kʲœ́i̯te̽r̥kʲes/ /kʲœ́i̯te̽r̥kʲez/
dat. sjrif kouter kouters
IPA /kɒ́u̯tər/ /kɒ́u̯tər̥s/ /kɒ́u̯tərz/

In anger spraoke

[bewirk]