kramb
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]kramb m /kr̥ámb/
- 'n U-vörmig, gebaoge häökske mit spitse puntje det wuuert gebroek veur dinger aanein vas te make
- (veural in verkleinvorm) e slaot oppe deur waat me toemaak door d'raan te drejje
- Ich waas vergaeten 't krembke vanne deur te haole; daodoor kwaams te neet binne.
- Raod
Lèt op! Bakkes sjrief kramp.
- Aafbraeking
- kramb
- Synoniem
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Puntjdraod mós se mit 'ne kramb ane weipaol vashouwe.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kramb | krem | ||
IPA | /kr̥ámb/ | /kr̥æ̀m/ | |||
dim. | sjrif | krembke | krembken | krembkes | |
IPA | /kr̥ǽm̥kʲe/ | /kr̥ǽm̥kʲen/ | /kr̥ǽm̥kʲes/ | /kr̥ǽm̥kʲez/ | |
dat. | sjrif | kramb | krem | ||
IPA | /kr̥ámb/ | /kr̥æ̀m/ |
- Raod
't Verkleinwaord maag m'n ouch sjrieven es kremke.
In anger spraoke
[bewirk][1]
[2]
- Nederlandjs: deurklem g