Naar inhoud springen

krunkel

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

krunkel m /kr̥ǿŋ̊kəl/

  1. 'n króm lien, 'ne krómme vorm
Aafbraeking
  • krun-kel
Variaasje
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif krunkel krunkele krunkelen
IPA /kr̥ǿŋ̊kəl/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lə/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lən/
dim. sjrif krunkelke krunkelken krunkelkes
IPA /kr̥ǿŋ̊kə̽l̥kə/ /kr̥ǿŋ̊kə̽l̥kən/ /kr̥ǿŋ̊kə̽l̥kəs/ /kr̥ǿŋ̊kə̽l̥kəz/
dat. sjrif krunkel krunkele krunkelen
IPA /kr̥ǿŋ̊kəl/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lə/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

krunkel /kr̥ǿŋ̊kəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van krunkele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van krunkele
Aafbraeking
  • krun-kel