krunkele

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

krunkele /kr̥ǿŋ̊kə̽lə/

  1. (óneuvergenkelik) (reflexief) mit väöl bochte loupe, neet rech zeen (wie van 'ne waeg)
    Det paad krunkeltj zich toet ane wei.
  2. (óneuvergenkelik) (reflexief) zich op en aaf verwaege (zowaal op 'n vaste plaats es wen m'n op paad is)
Aafbraeking
  • krun-ke-le
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • zich krunkele vanne pien: zoväöl pien höbbe det me ligk te krunkele
  • zich krunkele wie 'nen aol

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif krunkel krunkels krunkeltj krunkele krunkelen krunkeltj krunkele krunkelen krunkelendj
IPA /kr̥ǿŋ̊kəl/ /kr̥ǿŋ̊kəl̥s/ /kr̥ǿŋ̊kəlz/ /kr̥ǿŋ̊kəʎ̥c/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟ/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lə/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lən/ /kr̥ǿŋ̊kəʎ̥c/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟ/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lə/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lən/ /kr̥ǿŋ̊kə̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif krunkeldje krunkeldjen krunkeldjes krunkeldje krunkeldjen krunkeldje krunkeldjen krunkeldje krunkeldjen krunkeldje krunkeldjen gekrunkeldj
IPA /kr̥ǿŋ̊kəʎɟə/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟən/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟəs/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟəz/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟə/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟən/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟə/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟən/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟə/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟən/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟə/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟən/ /ɣə'kr̥ǿŋ̊kəʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif krunkel! krunkele-v'r krunkeltj!
IPA /kr̥ǿŋ̊kəl/ /kr̥ǿŋ̊kə̽ləvər/ /kr̥ǿŋ̊kəʎ̥c/ /kr̥ǿŋ̊kəʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif krunkele krunkelen gekrunkel ó krunkele krunkelen krunkelentaere krunkelentaeren gekrunkele gekrunkelen
IPA /kr̥ǿŋ̊kə̽lə/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lən/ /ɣə'kr̥ǿŋ̊kəl/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lə/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lən/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lən̥'tɛ̀:re/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kr̥ǿŋ̊kə̽lə/ /ɣə'kr̥ǿŋ̊kə̽lən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

krunkele ó /kr̥ǿŋ̊kə̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van krunkele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • krun-ke-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif krunkele krunkelen
IPA /kr̥ǿŋ̊kə̽lə/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif krunkele krunkelen
IPA /kr̥ǿŋ̊kə̽lə/ /kr̥ǿŋ̊kə̽lən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

krunkele /kr̥ǿŋ̊kə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van krunkele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van krunkele
Aafbraeking
  • krun-ke-le

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

krunkele /kr̥ǿŋ̊kə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van krunkel
Aafbraeking
  • krun-ke-le