Naar inhoud springen

kruutsing

Van Wiktionary

'n kruutsing [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kruutsing v /kr̥ʉ̜́:tsɪŋ/

  1. 'n plaats wo twieë of mieë waeg biejein kómme; dao wo waeg zich snieje
  2. 'n saort bevröchting bie plantjen en bieëster wobie versjillendje rasse gemingk waere
  3. (euverdrechtelik) e bieës det of 'n saort bieëster die óntstangen is door 'n [2]
Aafbraeking
  • kruut-sing
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kruutsing kruutsinge kruutsingen
IPA /kr̥ʉ̜́:tsɪŋ/ /kr̥ʉ̜́:tsɪŋe/ /kr̥ʉ̜́:tsɪŋen/
dim. sjrif kruutsingske kruutsingsken kruutsingskes
IPA /kr̥ʉ̜́:tsɪ̽ŋ̊skʲe/ /kr̥ʉ̜́:tsɪ̽ŋ̊skʲen/ /kr̥ʉ̜́:tsɪ̽ŋ̊skʲes/ /kr̥ʉ̜́:tsɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[3]