landjsjap

Van Wiktionary

e landjsjap [2] mit berg en 'n reveer

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

landjsjap ó /láɲ̊ɟ̊ʃap/

  1. (topografie) e deil vanne oppervlaakdje vanne aerd det zich door èns netuurlike en kulturele kinmirken óngersjèdj van zien ómgaeving
    't Moferter landjsjap is raar, óm dao zeen väöl bergskes en zump kortbiejein.
  2. e stök landj of e deil van e gebied det me mit ein ougopslaag kan zeen, mit al de óngerdeil daovan daobie
  3. 'n sjilderie wo-op e bestäöndj of e verzónne landjsjap (zoeawaal op 't landj es oppe zieë) aafgebeeldj is, wobie de netuur centraal (veljer, berg, bós, water) steit
Aafbraeking
  • landj-sjap
Aafleijinge
Samestèlling
Zagswies
  • e sieraod in 't landjsjap: 'n aafzunjerlik óngerdeil van e landjsjap det es kinmirkendj gezeen wuuert, wie 'nen drinkpool, e paedje, 'nen houtwal of e bergske (Nederlandjs: landschapselement)

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif landjsjap landjsjappe landjsjappen
IPA /láɲ̊ɟ̊ʃap/ /láɲ̊ɟ̊ʃab/ /láɲ̊ɟ̊ʃapə/ /láɲ̊ɟ̊ʃapən/
dim. sjrif landjsjepke landjsjepken landjsjepkes
IPA /láɲ̊ɟ̊ʃæpkʲe/ /láɲ̊ɟ̊ʃæpkʲen/ /láɲ̊ɟ̊ʃæpkʲes/ /láɲ̊ɟ̊ʃæpkʲez/
dat. sjrif landjsjap landjsjappe landjsjappen
IPA /láɲ̊ɟ̊ʃap/ /láɲ̊ɟ̊ʃab/ /láɲ̊ɟ̊ʃapə/ /láɲ̊ɟ̊ʃapən/
Raod

Bakkes guuef gènnen diminutief op.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[3]