Naar inhoud springen

lokemetief

Van Wiktionary

twieë lokemetieve

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

lokemetief m /lò:kəmətif ~ lò:kəmə'tif/

  1. e zwaor veurtuug oppe iezerbaan (meis op lektrisseteit, diezzel of stoum) det de wagóns mót trèkke
Aafbraeking
  • lo-ke-me-tief
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif lokemetief lokemetieve lokemetieven
IPA /lò:kəmətif/ /lò:kəmə'tìve/ /lò:kəmə'tìven/
dim. sjrif lokemetiefke lokemetiefken lokemetiefkes
IPA /lò:kəmə'tifkʲə/ /lò:kəmə'tifkʲən/ /lò:kəmə'tifkʲəs/ /lò:kəmə'tifkʲəz/
dat. sjrif lokemetief lokemetieve lokemetieven
IPA /lò:kəmətif/ /lò:kəmə'tìve/ /lò:kəmə'tìven/
Raod

De klemtoean ligk op dit waord meistens oppe ieëste silbe, meh versjuuf bie de verbaoge vörm ummer nao de twieëdje silbe.

In anger spraoke

[bewirk]