mósterd

mósterd [1]

e laepelke mósterd [2]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

mósterd m /mʊstərd/

1. (plantje) Sinapis alba: 'n plantj oete kruutsbloomfemielje
2. (aeteswaar) 'n pittige saus gemaak vanne zäödjes vanne [1], zaat en aek

   Bie Tiesse höbbe ze van daen hieël sjerpe mósterd; luuj waat det neet wete branje zich dao-aan.

Aafbraeking

• mós-terd

Aafleijinge

• mósterdbal, mósterdglaas, mósterdzaod

Zagswies

• Vreuger ote de luuj friet mit mósterd, neet mit majjenaes.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	mósterd		mósterde	mósterden
	IPA	/mʊstərd/		/mʊstə̽rdə/	/mʊstə̽rdən/
dim.	sjrif	musterke	musterken	musterkes
	IPA	/møstə̽r̥kə/	/møstə̽r̥kən/	/møstə̽r̥kəs/	/møstə̽r̥kəz/
dat.	sjrif	mósterd		mósterde	mósterden
	IPA	/mʊstərd/		/mʊstə̽rdə/	/mʊstə̽rdən/

In anger spraoke

[2]

• Frans: moutarde v
• Ingels: mustard
• Japans: マスタード^(ja:)
• Nederlandjs: mosterd g
• Pruus: Senf m
• Spaans: mostaza v
• Zweeds: senap g