mót

Van Wiktionary

'n mót [2]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mót v /mʊt/

  1. (bieëster) 'n saort insek det väöl liek oppe roewvogel, meh meis snachs aktief is
  2. (synoniem) (bieëster) (specefiek) anger waord veur kleiermót (Tineola bisselliella)
Aafbraeking
  • mót
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Mótte zitten inne kleier: Dao is gènne kal van get mótte doon. / Dao mót nieks. ('n waordspeling van 't bieës "mót" mit 't wirkwaord "mótte")

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mót mótte mótten
IPA /mʊt/ /mʊd/ /mʊtə/ /mʊtən/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

mót /mʊt/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van mótte
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van mótte
  3. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van mótte
Raod

't Is óndudelik of 'ne gebejendje wies meugelik is mitte beteikenis van dit wirkwaord; vorm [3] is dan ouch gooddeils hypothetisch.

Aafbraeking
  • mót