mögkevèt

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mögkevèt ó /mœgʲeve̞t/

  1. (lètterlik) 't vèt van 'n mögk
Raod

Dit waord wuuert veural gebroek wie aangegaeven inne zagswies.

Aafbraeking
  • mögk-e-vèt
Samestèlling
Zagswies
  • Gank heives, die moder haet dich 'ne mol gebraojen in mögkevèt: Gank eweg, doe vèls mich lestig!

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mögkevèt
IPA /mœgʲeve̞t/ /mœgʲeve̞d/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif mögkevèt
IPA /mœgʲeve̞t/ /mœgʲeve̞d/