Naar inhoud springen

mögk

Van Wiktionary

'n mögk

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

mögk v /mœgʲ/

  1. (bieëster) Nematocera: e twieëvleugelig insek mit e dun lief det döks stèk
  2. (euverdrechtelik) e vervaelendj vrouwmis det ummer euveral euver door blief zanike
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief mök en mökske.

Aafbraeking
  • mögk
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Luuj die väöl waere gestaoke door mögke, die höbbe zeut blood.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mögk mögke mögken
IPA /mœgʲ/ /mœgʲə/ /mœgʲən/
dim. sjrif mögkske mögksken mögkskes
IPA /mœg̊skʲe/ /mœg̊skʲen/ /mœg̊skʲes/ /mœg̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

Tössewirpsel

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

mögk! /mœgʲ/

  1. oetroop van sjrik, dan aafkeuring
    Mögk jóng, det zuug det ich neet kin kómme.
Aafbraeking
  • mögk
Variaasje