Naar inhoud springen

magneet

Van Wiktionary

'ne magneet

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

magneet m /maɣ'nè:t/

  1. e veurwerp det besteit oet 'n ferromagnetische stóf (wie iezer of niekkel) waat daoveur zörg det 't saortgelieke stóffen aantrèk es die kortbie kómme
Aafbraeking
  • mag-neet
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif magneet magnete magneten
IPA /maɣ'nè:t/ /maɣ'nè:d/ /maɣ'nè:te/ /maɣ'nè:ten/
dim. sjrif megneetje megneetjen megneetjes
IPA /mæʝ'nè:ce/ /mæʝ'nè:cen/ /mæʝ'nè:ces/ /mæʝ'nè:cez/
dat. sjrif magneet magnete magneten
IPA /maɣ'nè:t/ /maɣ'nè:d/ /maɣ'nè:te/ /maɣ'nè:ten/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif magneet magnete magneten
IPA /maɣ'nè:t/ /maɣ'nè:d/ /maɣ'nè:te/ /maɣ'nè:ten/
dim. sjrif magneetje magneetjen magneetjes
IPA /maɣ'nè:ce/ /maɣ'nè:cen/ /maɣ'nè:ces/ /maɣ'nè:cez/
dat. sjrif magneet magnete magneten
IPA /maɣ'nè:t/ /maɣ'nè:d/ /maɣ'nè:te/ /maɣ'nè:ten/

In anger spraoke

[bewirk]