minste

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Ónbestump tèlwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

minste /mɪ̀n̥ste/ (liaison: minsten)

  1. guuef de klènste wieväölheid, 't klènste aantal of 'n minderheid aan:
    (neet-lemma) superlatief van min
Raod

De liaisonvorm wuuert allein gebroek veur 'n inkelveljig, mannelik zelfstenjig naamwaord.

Aafbraeking
  • min-ste
Aafleijinge
Samestèlling

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

minste ó /mɪ̀n̥ste/

  1. de klènste wieväölheid
Aafbraeking
  • min-ste
Verwantje wäörd
Zagswies
  • bie 't minsten of geringste: bie krieë waarnumbaar aanleijing
  • Det is 't minste:
    1. Det is 't minimaalt.
    2. Det is 't ónwichtigste.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif minste minsten
IPA /mɪ̀n̥ste/ /mɪ̀n̥sten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif minste minsten
IPA /mɪ̀n̥ste/ /mɪ̀n̥sten/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

minste /mɪ̀n̥ste/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van minste
Aafbraeking
  • min-ste