Naar inhoud springen

mitvraeter

Van Wiktionary

'ne mitvraeter [2] op emes zien naas

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

mitvraeter m /mɪtv̥r̥ɛ́:ter/

  1. (lètterlik) emes dae mitvritj
  2. 'n saort puis door 'n verstopdje talgkleer of e verstop haorzekske det vol kump te zitte mit duuster, hel, kieësechtig matterjaal det e hel, zwart köpke baoved'rop vörmp
Aafbraeking
  • mit-vrae-ter
Synoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mitvraeter mitvraeters
IPA /mɪtv̥r̥ɛ́:ter/ /mɪtv̥r̥ɛ́:ter̥s/ /mɪtv̥r̥ɛ́:terz/
dim. sjrif mitvraeterke mitvraeterken mitvraeterkes
IPA /mɪtv̥r̥ɛ́:te̽r̥kʲe/ /mɪtv̥r̥ɛ́:te̽r̥kʲen/ /mɪtv̥r̥ɛ́:te̽r̥kʲes/ /mɪtv̥r̥ɛ́:te̽r̥kʲez/
dat. sjrif mitvraeter mitvraeters
IPA /mɪtv̥r̥ɛ́:ter/ /mɪtv̥r̥ɛ́:ter̥s/ /mɪtv̥r̥ɛ́:terz/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]